15 października w Domu Ludowym w Łubnie Szlacheckim odbyła się niecodzienna uroczystość – Święto Pieczonego Chleba, które w zamyśle organizatorów miało przypomnieć zanikające lokalne tradycje i zwyczaje związane z codziennym życiem na wsi, tradycje wypieku wiejskiego chleba od zasiana ziarna aż po gotowy pachnący wiejski chleb.
Organizatorami spotkania byli: Koło Gospodyń Wiejskich w Łubnie Szlacheckim i Opacym oraz Gminny Ośrodek Kultury w Tarnowcu. Głównym punktem było przedstawienie obrzędu pieczenia chleba, począwszy od zbioru zboża po gotowy wypiek. Inscenizacje wzbogaciły autentyczne narzędzia oraz rekwizyty takie jak (żarno, cep, dzieżki, wiesło, piec chlebowy). Serdeczne gratulacje należą się aktorom, członkom KGW w Łubnie Szlacheckim i Opacym, którzy pod czujnym okiem Stanisławy Kobak przygotowali inscenizację, wykonali rekwizyty oraz bezstresowo zagrali. Wierne oddanie zwyczajów i codziennych zajęć dawnej wsi pozwoliło starszym uczestnikom przypomnieć sobie czasy dzieciństwa, młodości a młodszym widzą pokazać z jakim wielkim szacunkiem traktowano chleb i proces jego wypieku. Sam obrzęd wraz ze śpiewani zespołu wokalnego Dworzanie, wzbudził bardzo duże zainteresowanie wśród gości.
Wszyscy uczestnicy "Święta Chleba" zostali poczęstowani świeżym ciepłym wiejskim chlebem oraz regionalnymi przysmakami przygotowanymi przez panie z KGW. Spotkanie dopełniły wiersze Stanisława Gierasińskiej oraz wspólna biesiada. Miłym i wesołym akcentem była scenka kabaretowa w wykonaniu Mileny Kozubal i Patrycji Zajchowskiej z Łubna.
Wójt Gminy Tarnowiec Jan Czubik wraz z Przewodniczącym Rady Gminy Tarnowiec Jarosławem Pękalom przekazali gratulacje oraz podziękowania dla KGW w Łubnie Szlacheckim i Opacym za bogaty wkład w zachowanie dziedzictwa kulturowego polskiej wsi, oraz aktywizację lokalnej.
Takimi słowami opisała tą uroczystość Stanisławy Gierlasińska lokalna poetka, autorka scenariusza do przedstawienia "Święto Pieczonego Chleba".
POKAZOWE PIECZENIE CHLEBA W ŁUBNIE SZLACHECKIM
Muszę Wam opisać moi kochani.
To co mnie spotkało zdziwicie się sami.
Na pieczenie chleba Gospodynie zaprosiły.
Ja chleb piec umię — Ale gest był miły.
Wyobraźcie sobie co ja zobaczyłam.
Musze Wam opisać, sama nie wierzyłam.
Aby w jednym dniu było wykonane?
Pewnie z jakimś cudem było to związane.
Wyszedł wiec gospodarz i pole zaorał.
Zasiał rolę ziarnem piwko wypompował.
Pofiglował z żoneczką spogląda na role.
Ziarno już dojrzało z sierpami idą córy w pole.
Resztę kosą tato skosił i snopy poznosił.
Snopy już w stodole nadszedł czas na omłoty.
Ale to przewaga samych niewiast była.
Jedna nie domaga druga się zmęczyła
Siedźą więc biedule zsiadłe mleko popijają.
A z Gminy z pomocą panowie przybywają.
Sam Wójt złapał cepy ach jak nimi wywija!
Że to człowiek mądry no i wykształcony
Bardzo dobrze wiedział z czego cep złożony.
Jak już mieli ziarno to w żarnach mielili.
Tato z córeczkami bardzo się zmęczyli.
Potem tato dzierżę z komory przynosi.
Żona ma już zaczyn i na chlebuś miesi.
Tato w piecu pali, mama chleb formuje.
Córeczka do kuchni z masełkiem wędruje.
Świeży pachnący chlebuś masłem smarowali.
Miłych wszystkich gości na sali częstowali.
Wszystko jak w bajce tak to wymyślili
Lecz to się działo bo świadkowie byli.
Błogosław Wam Panie że się tak zgadzacie.
Dziękujcie panu KRZYSZTOFOWI
Że Go z sobą macie.
To w ramach podziękowania za zaproszenie.
Dla pań z Kół Gospodyń z Łubna
Szlacheckiego i Opacego
SZCZĘŚĆ WAM BOŻE
                                                                                   
|
