Liczba ludności: 356
Powierzchnia: 198 ha
Sołtys: Jarosław Lula
Rada Sołecka: Gałuszka Edyta, Kozioł Emil, Płocic Andrzej, Polak Monika, Tomasik Grzegorz

Historia: Miejscowość położona przy drodze z Tarnowca do Szebni w odległości 10 km od Jasła, na wysokości 282 m n.p.m.

Nazwa Dobrucowa kojarzy się okolicznym mieszkańcom z dramatycznym epizodem, który miał miejsce jesienią 1943 roku. W lesie, około 300 metrów od drogi Tarnowiec - Szebnie, hitlerowcy dokonali serii masowych egzekucji więźniów z obozu w Szebniach. Zginęło tu blisko 2 tysiące ludzi. O ich męczeństwie przypomina pomnik.

Jednak w książce Franciszka Dubiela pt. "Gmina Tarno­wiec - dzieje dawne i współczesne" czytamy, że... Nazwa miej­scowości poświadczona jest na początku XV wieku w zapisach: Dobrucz (ow) i Dobruczowa. Według W. Lubasia wygląda na nazwę dzierżawczą od niepoświadczonego w źródłach imie­nia Dobruc lub Dobruca.

Wieś powstała na początku XV wieku, pierwsza wzmian­ka o niej pochodzi z 1416 roku, odnotowani są Michałko i Szy­mon karczmarz. Podobnie jak Czeluśnica i Gąsówką, tak i Do­brucowa i Sądkowa miały wspólnych właścicieli.

Pod koniec XV wieku miejscowości te należały do Sądkowskich, jednak przed 1536 rokiem przeszły na własność Marcina Glińskiego. Po Glińskich Dobrucowa przeszła na własność Herburtow z Tarnowca, następnie właścicielem był Andrzej Broniowski z Bieździedzy, który swoje dobra sprze­dał Mikołajowi Kołaczkowskiemu herbu Abdank. Do roku 1865 Dobrucowa należała do Apolinarego barona Lewartowskiego, następnie Aleksandra barona Lewartowskiego.

Kolejno należała do Władysława Lewartowskiego, Hen­ryki z baronów Lewartowskich Bielińskiej i Franciszka Bielińskiego.

Do zakończenia ostatniej wojny Dobrucowa traktowano jako przedsiółek Tarnowca. Nic więc dziwnego, że jej histo­ria, mało zresztą znana, splata się z tarnowiecką.

Dobrucowa należała do wsi, które jako pierwsze w gminie uporały się z przeprowadzeniem prac gazyfikacyjnych. Wyni­kało to z tego, że na terenie tych wsi rozwijał się przemysł naftowy i już wcześniej były one poprzecinane siecią gazocią­gów. Oprócz Dobrucowej były to: Brzezówka, Sądkowa, Roz­toki i Gliniczek.

W 1952 r. nastąpiła pierwsza przebudowa mostu na Jasiołce w Dobrucowej.  Kolejna miała miejsce w 1981 r. Do przebudowy przystąpił Rejon Dróg Publicznych w Jaśle, nadając mu odpowiednie, zgodne z wymaganiami wymiary.

W 1968 r. w Dobrucowej założona została Ochotnicza Straż Pożarna. Jest to najmłodsza straż ogniowa na terenie gminy  Tarnowiec. W tym samym roku rozpoczęto budowę Domu Strażaka na parceli wiejskiej, którą wieś otrzymała z reformy rolnej. Budowę ukończono w 1972 r. Wybudowano również garaże kółka rolniczego, strażnicę OSP oraz sklep.

O miejscowości w 1908 roku w książce "Opis powiatu Ja­sielskiego" pisał ks. Władysław Sarna:

Dobrucowa odległa jest o 10 kim od Jasła w kierunku wschodnim a 1 klm od Tarnowca. Graniczy na wschód i południe z Brzezówką i z Tarnowcem, od zachodu z Sądkową, północy z Szebniami, od których oddziela ją rzeka Jasiołka Najwyższy punkt tej wsi wynosi 282 m n.p.m. Do roku 1890 należała Dobrucowa jako przysiółek do gminy Zima Woda a obecnie do Tarnowca. Trudno odgadnąć od czego pochodi nazwa wsi, być może od założyciela, który nazywał się Dobrotny lub Dobrutny.

Dobrucowa miała tych samych właścicieli co i Tarnowiec od drugiej połowy XVIII. w. należała do właścicieli Zimnej Wody. Do roku 1865 należała do Apolinarego br. Lewartoskiego, po nim otrzymał Dobrucową Aleksander br. Lewai towski, po nim zaś Władysław Lewartowski. 27. grudnia 1881 nabyła Dobrucową Henryka z br. Lewartowskich Bielińska która ją odstąpiła Franciszkowi Bielińskiemu. W posiadaniu tegoż pozostaje dotychczas.