Liczba ludności: 670
Powierzchnia: 417 ha
Sołtys: Muzyka Jan
Rada Sołecka: Betlej Janusz, Dzwonkowicz Jacek, Giebułtowski Tadeusz, Okulski Bogdan, Wojtunik Bogusław
Historia: Umieszcz to jedna z najstarszych, jeśli nie najstarsza wieś w Jasielskiem. Istniała już około roku 1120. Leży na trasie między Jasłem a Kopytową, od Jasła oddalona jest o około 8 km.
Nazwa Umieszcz znajduje się w zapisach z roku 1229 i 1298. Wymienia ją również Jan Długosz, stwierdzając, że Umieszcz należał do parafii Jasło, a był własnością klasztoru tynieckiego
Dopiero w 1786 roku władze austriackie odebrały benedyktynom z Tyńca tę i szereg innych wsi, sprzedając je Aleksandrowi Gorayskiemu. Gorayscy byli właścicielami Umieszcza do roku 1904. Wówczas to Władysław Gorayski sprzedał wieś bankowi parcelacyjnemu. Dobra ziemskie i obiekty nabyli mieszkańcy Umieszcza i okolicznych wiosek.
Niewiele pozostało śladów bogatej historii Umieszcza. Dwór, zamieniony w 1903 roku na szkołę. Budynek został wzniesiony w połowie XIX wieku, w trakcie użytkowania do celów oświatowych uległ pewnym przekształceniom, zachowując jednak pierwotny wyraz architektoniczny, został rozebrany po wybudowaniu nowej szkoły.
Najstarszym obiektem zabytkowym Umieszcza jest murowana kapliczka, przy drodze do Tarnowca. Według ks. Sarny, zbudowano ją w 1723 roku. W kapliczce znajdowała się figura św. Kajetana, lecz padła łupem złodziei.
W Umieszczu znajdował się młyn wodny, którego istnienienie już w początkach XII wieku stwierdzają dokumenty znajdujące się w Archiwum Państwowym w Krakowie i w Jaśle. Młyn usytuowany był w pobliżu granicy Umieszcza z Glinikiem Polskim, przy rowie zwanym Krzywym Potokiem. Młynówka zasilana była wodą ze stawu o powierzchni 1 hektara. Mąkę z tego młyna wywożono aż do Krakowa i Tyńca, co wiąże się z posiadaniem Umieszcza przez ojców benedyktynów z Tyńca. Ok. 1650 r. młyn w Umieszczu odkupił od ojców benedyktynów Jan Turek. Kolejnymi właścicielami byli Andrzej i Zofia Emilia Trznadlowie. W czasach obecnych nie ma już śladu po dawnym młynie wodnym.
Do wybuchu I wojny światowej Umieszcz przeżywał trzy poważne kataklizmy. Były to pożary, które zniszczyły doszczętnie całą zachodnią stronę wsi.
Po II wojnie światowej przystąpiono do remontu drogi w kierunku Czeluśnicy, a następnie, w 1950 r., do oczyszczenia i odmulenia basenu strażackiego. Później rozpoczęto elektryfikację wsi, a w roku 1963 postanowiono przystąpić do gazyfikacji. Prace związane z doprowadzeniem gazu zakończono w 1972 r. Natomiast w 1976 r. założono wodociąg do 65 domów.
O Umieszczu ks. Sarna pisze:
Umieszcz oddalony jest od Jasła 9.10 kim. od Tarnowca 2.0 klm. Umieszcz graniczy na wschód z Potakówką, na południe z Wrocanką, na zachód z Gąsówką, na północ z Tarnowcem. Wzniesiony jest 241 m. n.p.m. We wsi jest szkoła ludowa jednoklasowa, kasa gminna z kapitałem 2.360 K. 37 h., kółko rolnicze liczące 37 członków, którzy złożyli udziały w kwocie 268 K, sklepik przy kółku rolniczym z towarami wartości 800 K. Przy drodze jest kapliczka z figurą św. Kajetana z roku 1723.
Umieszcz wspomniany jest w dokumentach z lat 1105, 1229,1288,1367, wreszcie w dokumencie z roku 1456, w którym, Kazimierz Jagiellończyk zatwierdził wszystkie przywileje klasztorowi tynieckiemu, nadane przez swych poprzedników Wypływa z tego, że Umieszcz był osadą, założoną przez Benedyktynów. Nazwa Umieszcz znaczyłaby tyle, co lokacya, założenie, jednakże na to zwrócić należy uwagę, że w najdawniejszych zapiskach nazywa się ta wieś Unieszcz, a więc może tak jak się nazywał założyciel. O Umieszczu pisze Długosz, że należał do parafii w Jaśle a był własnością klasztoru tynieckiego. Było 6 łanów kmiecich, z których kmiecie płacili tytułem dziesięciny razem 2 grzywny; prócz tego dawał każdy po 40 jaj, po 2 kapłony; serów nie dawali, pracowali jeden dzień w tygodniu własnym wozem lub pługiem; odrabiali powabę, lecz nie powiada historyk, ile dni i ile razy do roku odrabiali tę powabę. Była karczma mająca pola i płacąca 1 grzywny czynszu (...) Był również młyn. Graniczył podówczas Umieszcz z Glinikiem, Czeluśnicą, Tarnówcem, Tarnowieczkiem, Wrocanka. W roku 1581 należc Umieszcz do Jana Śreniawy. Było wtedy łanów kmiecich zagrodników z rolą 2, komorników z bydłem 3, komorników bez bydła 6, rzemieślnik 1, do karczmy należała część łam czynszowników 3 (...)
Część statystyczna. Umieszcz liczy na obszarze gminny 446 meszkańców, na obszarze dworskim 22; wieśniacy posiadali podówczas 185 hk. 10 a. 33 m2, obszar dworski 227 hk. a.37m2.
